Afdrukken

De provincie Antwerpen trekt 20.000 euro uit voor een project van de Universiteit Hasselt en PXL Bio-Research tegen de stierkikker. De Amerikaanse brulkikker heeft niet alleen het ecosysteem in de Antwerpse Netevallei verstoord, ondertussen maakte hij ook de oversteek over het kanaal Dessel-Maasmechelen.

Onderzoekster van de Uhasselt Sarah Descamps met stierkikkers

De stierkikkers werden tot nog toe gevangen met schietfuiken, langwerpige netten. PXL Bio-Research en de Universiteit Hasselt komen nu met een nieuwe methode die niet alleen geïsoleerde populaties aanpakt, maar ook op grote schaal effect heeft. Het allesvretende amfibie, van soortgenoten tot kleine vogels, heeft geen natuurlijke vijanden en dreigt zich ongehinderd te verspreiden over Vlaanderen. Hij komt ook al enkele jaren voor in de Dommelvallei in Neerpelt. De inheemse groene kikker is het grootste slachtoffer.

“Als provinciebestuur volgen we nauwgezet de biodiversiteit in onze regio op. Voor sommige dieren en planten zetten we speciale beschermingsmaatregelen op. Andere soorten die ingevoerd zijn, zijn echter een bedreiging voor onze eigen biodiversiteit. Die bestrijden we dan,” legt Rik Röttger, gedeputeerde bevoegd voor Milieu, uit. “De stierkikker is een zeer grote en vraatzuchtinge Noord-Amerikaanse kikker. In het project in de Grote Nete vallei gaan ze voor het eerst deze soort bestrijden door het ‘onvruchtbaar’ maken van de mannetjes. Dit zou een duurzame oplossing kunnen bieden tegenover de veel minder diervriendelijke vangacties. We hopen dan ook dat dit experiment slaagt”

Kikkerbillen
De Amerikaanse ‘bullfrog’ (een brulkikker), kwam oorspronkelijk voor in Noord-Amerika. Vanaf de jaren 30 werd hij in Europa ingevoerd voor kikkerbillen. Daarna belandde hij in tuinvijvers. Ontsnapte exemplaren hebben zich vervolgens voortgeplant in het wild. In de Grote Netevallei hebben ze meerdere populaties gesticht.

“Stierkikkers hebben een voorkeur voor voedselrijke en ondiepe plassen die snel opwarmen. Hun dieet bestaat uit amfibieën, geleedpotigen, weekdieren, vis, kleine zoogdieren en jonge watervogels en niet zelden ook soortgenoten. Aangezien in deze biotopen verder weinig predatoren zoals roofvissen zijn, kunnen de stierkikkers zich ongehinderd voortplanten ten koste van de inheemse soorten zoals de groene kikker, waarmee hij vaak verward wordt”, klink het.

Waarnemingen van stierkikkers kunnen ingegeven worden op www.waarnemingen.be