In de vijvers van de Japanse Tuin in Hasselt is het visbestand in geen tijd verdubbeld. Dat gebeurde als promostunt voor de jaarlijkse koi-show die volgend weekend in Hasselt door gaat. Meer info:  https://bksshow.belgiankoisociety.eu/

 

 

De fijngevoeligheid van mariene organismen voor veranderingen in hun omgeving zou kunnen dienen als een bewakingssysteem voor de staatsveiligheid.
Als mens kunnen we soms uren vol verwondering naar de natuur staren. Een nieuw initiatief van het Amerikaanse agentschap van defensie wil de rollen nu omdraaien: het wil zeedieren inzetten om menselijke activiteit in het oog te houden. Bron: EOS wetenschap

Het agentschap wil weten of zeedieren, van piepklein lichtgevend plankton tot reusachtige zaagbaarzen (Epinephelus itajara), zouden kunnen ingezet worden als onderdeel van een soort beveiligingssysteem onder water. Dat systeem zou dan vijandige onderwaterdrones, grote nucleaire onderzeeërs en andere onderwatervoertuigen moeten opsporen. Het onderzoeksproject kreeg de naam Persistent Aquatic Living Sensors of kortweg PALS.

Lees meer...

 

 

Arabische onderzoekers hebben een zender ontwikkeld waarmee biologen vissoorten nauwkeurig en diep kunnen volgen. Volgens de makers zal de Marine Skin, zoals ze hun vinding hebben genoemd, een revolutie teweegbrengen in de studie van zeeleven.

Marine Skin is een dunne, lichtgewicht zender vol ingebouwde elektronika. Het geheel weegt niet meer dan een halve gram (drie gram inclusief 'siliconen jasje') en is al getest op roggen, haaien, zeebrasem en baarsachtigen. Zo kunnen biologen heel precies de bewegingen van de vis met een Marine Skin volgen, zoals zijn duikgedrag. Maar het systeem geeft ook informatie over de habitat van de vis, zeggen de onderzoekers van de Koning Abdullah Universiteit voor Wetenschap en Technologie (KAUST) in Saudi-Arabië.
Zo kunnen ook ecologen op basis van data van de zender vaststellen of de zee gezond is. De onderzoekers publiceerden hun bevindingen maandag in het wetenschappelijke tijdschrift Small.
bron: deingenieur.nl


De Marine Skin, bevestigd op een zeebrasem.

 

Komodo eiland in Indonesië blijft een jaar lang verboden gebied voor toeristen. Reden is de bescherming van de zeldzame komodovaranen (Varanus komodoensis).

Indonesië zet zijn 'drakeneiland' Komodo een jaar lang op slot. Het eiland ten oosten van Bali, waar duizenden komodovaranen hun thuis hebben, blijft in 2020 in principe een volledig jaar verboden gebied voor toeristen. Dat heeft de regering in Jakarta laten weten.

De dieren worden tot drie meter lang en meer dan 70 kilogram zwaar. De grootste hagedis ter wereld doodt dieren op een bijzondere manier, met gif dat ook dodelijk is voor de mens. Maar ondanks hun vrij agressieve reputatie zijn aanvallen op mensen zeldzaam. Vanwege hun donkere verschijning worden de varanen ook Komodo-draken genoemd. Er leven er zo'n 5.000 op het eiland.

Momenteel bezoeken ongeveer 10.000 mensen per jaar Komodo. Van de sluiting zou gebruikgemaakt worden om nieuwe bomen aan te planten.
Bron: Belga

 

Tussen het oude plastic in het Oceanic Plasticarium in het Tropenmuseum zwemmen geen vissen. Het tijdelijke aquarium wil bezoekers aan het denken zetten over de plasticsoep in de oceanen. In het aquarium drijven allerlei soorten wegwerpplastic. Dit afval is door een boot van Greenpeace uit de Grote Oceaan gehaald.

 In een kubusaquarium met ribben van 1,4 meter ziet de bezoeker de Grote Oceaan met afval, maar zonder vissen.

Tropenmuseum, Linnaeusstraat 2, Amsterdam (NL)

 

Canadese biologen hebben een organisme ontdekt dat chlorofyl kan produceren, maar niet aan fotosynthese doet.

Wie bladgroen zegt (of chlorofyl), zegt fotosynthese. Toch zijn er organismen mét bladgroenkorrels die er niks mee aanvangen.

Koraalriffen zijn hotspots van biodiversiteit. In en op de riffen leven duizenden verschillende dier-, planten- en schimmelsoorten in symbiose met elkaar. Een van de (in aantal) belangrijkste bewoners zijn de ‘corallicoliden’, eencelligen die behoren tot dezelfde familie als de malariaparasiet.

Canadese biologen hebben nu ontdekt dat de eencelligen, net als tal van (andere) bacteriën zoals cyanobacteriën en blauwalgen, over bladgroenkorrels beschikken (ook wel chlorofyl genoemd). Die vormen de kern van het fotosynthesemechanisme waarmee planten – en dus sommige micro-organismen – zonlicht en CO2 omzetten in voedingsstoffen, met als ‘uitstoot’ zuurstof.

Het bizarre is dat de corallicoliden helemaal niet aan fotosynthese blijken te doen. Integendeel, in plaats van hun energie uit zonlicht te halen, doen ze zich te goed aan de vele microscopische nutriënten die rondzweven in en rond de koraalriffen, die hun thuis vormt.

Nog vreemder is dat ook het DNA van de eencelligen volledig is uitgerust voor fotosynthese. Ze beschikken over alle benodigde genen. Klaarblijkelijk hebben die – en het verbonden chlorofylapparaat – dus nog een andere nuttige functie dan de fotosynthese. Welke functie dat dan mag zijn, daar hebben de onderzoekers het raden naar.
Bron: Eos Wetenschap

 

Het bedrijf OnRobot uit Denemarken heeft met de Gecko Gripper de Robotics Award gewonnen tijdens Hannover Messe. De Gecko Gripper maakt gebruik van een nieuw type grijptechnologie voor lichtgewicht robots die objecten zonder extra energietoevoer kunnen vasthouden.

Deze gripper maakt gebruikt van de technologie die afgekeken is de pootjes van gekko's. Minuscule haartjes op hun voeten maken het mogelijk dat ze aan muren blijven 'plakken'. Deze, door NASA ontwikkelde, technologie geeft deze gripper zijn kleefkracht op producten te tillen.

Net zoals in de natuur kan de mechanische gekko elk vlak en glad oppervlak vastnemen en optillen zonder hiervoor perslucht of een andere externe kracht nodig te hebben. Door de grijpvlakken van het vastgenomen object te kantelen worden deze weer vrijgegeven.
De gripper heeft een payload van 4,1 kilogram en is compatibel met robotarmen van Fanuc, Kawasaki en Universal Robots.

 

Yangtze-weekschildpad
De Yangtze-weekschildpad behoort tot de grootste zoetwaterschildpadden ter wereld. Ooit was de soort wijdverspreid in China en Vietnam, maar tegenwoordig zijn ze met uitsterven bedreigd. Er zouden zelfs nog maar enkele exemplaren overblijven en de kans is dan ook groot dat ze binnenkort niet meer zullen bestaan. Dat is te wijten aan de consumptie van hun vlees en eieren door de lokale bevolking.

De yangtze-weekschildpad is een schildpad uit de familie weekschildpadden. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1873. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Oscaria swinhoei gebruikt.

Madagaskarschildpad
Dit is de zeldzaamste landschildpad ter wereld. Er leven er nog circa 300 op Madagaskar. Ze worden ernstig bedreigd door stropers. In 2013 werd 10% van de overgebleven populatie in een handtas van een stroper teruggevonden.

De madagaskar-schildpad is een schildpad uit de familie landschildpadden. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Léon Vaillant in 1885. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo yniphora gebruikt.

 

 

 
 
Zoo Antwerpen heeft 132 kwastvinsnoeken gered van de dood. De roofvissen waren met een legaal transport onderweg van Afrika naar Azië maar de dieren strandden op de luchthaven van Zaventem. De inspecteur-dierenarts oordeelde dat er zo snel mogelijk een oplossing moest komen voor de vissen. In overleg met de diensten Dierenwelzijn van de Vlaamse overheid besliste Zoo Antwerpen de vissen op te vangen.

De vissen kwamen uit Kameroen en waren onderweg naar Azië. “De verpakking was initieel volgens de normen”, zegt Philippe Jouk, marinebioloog bij ZOO Antwerpen. “Maar omdat de dieren al zo lang onderweg waren, was het water erg vervuild en bevatte het bijna geen zuurstof meer.” Door een administratief probleem strandde het transport in Brussel in plaats van via de luchthaven van Frankfurt door te vliegen. De vertraging zorgde ervoor dat het water waarin de vissen vervoerd werden zo vervuild raakte dat de dieren het niet zouden overleven.

Daarom besliste de Zoo om de 132 kwastvinsnoeken op te vangen in het quarantaine-gedeelte van het Aquarium. Van de roofvissen, tussen 20 en 30 centimeter groot, was op de luchthaven van Zaventem afstand gedaan door de eigenaar. “In onderling overleg werd beslist de dieren in ons Aquarium op te vangen”, gaat Jouk verder. “Wij proberen de overheid altijd te helpen met onze expertise en ervaring. Het ging hier om een legale handel van niet-bedreigde vissen. Er is snel gehandeld in functie van het welzijn voor de vissen.”

Goed onderzoeken

“Vissen uit Afrika worden eerst in quarantaine gehouden”, legt Jouk uit. “Dat is de normale procedure. De kans bestaat dat ze parasieten hebben.” Twaalf dieren overleefden het op de luchthaven al niet. “De 132 vissen die hier arriveerden, zijn allemaal in leven en worden goed verzorgd. Sommigen beginnen al te eten.” Ze worden onderzocht door onze dierenarts en zodra de vissen gezond blijken, worden ze aan andere aquaria in Europa aangeboden. Daarvoor worden al de eerste contacten gelegd. “We hebben de soort zelf niet en houden er een tiental in onze collectie. Het spreekt voor zich dat we er geen 132 kunnen houden.”

 

Aquarium met een aanraakbassin, haaien, zeeleeuwen, pinguïns en een tropische lagune met kleurrijk koraal.
Adres: Boulevard Sainte-Beuve, 62203 Boulogne-sur-Mer, Frankrijk
 

Achter een glaswand van 5 meter hoog en 20 meter breed kan je duizenden dieren van dichtbij observeren. In het gigantische aquarium met 10.000 m3 water leven grijze haaien, mantaroggen, adelaarsroggen en grote scholen vissen.
Je wandelt door een 18 meter lange onderwatertunnel terwijl vissen als acrobaten om je heen zwemmen. Het is als een tocht in het hart van de oceaan, een ontmoeting met het leven in de diepzee. Ronduit betoverend!

Het belang van de zee voor de mens
Tijdens een bezoek aan Nausicaá zijn woorden als duurzaamheid, natuurbescherming en diversiteit nooit ver weg. “De zee belangt ons allemaal aan” is de boodschap van Nausicaá. Vandaar dat een bezoek aan het schitterende complex niet alleen mooi of spannend is maar ook een educatieve betekenis heeft. “Het Leven in de Vijf Oceanen van onze planeet” is veel meer dan een show want bezoekers wordt ook gewezen op verantwoord toerisme, bijvoorbeeld in relatie tot koraalriffen, op het belang van de oceaan voor het ecologisch evenwicht en op de klimaatopwarming. Langs het parcours van het bezoek worden brandend actuele vragen beantwoord: wat is het broeikaseffect, wat zijn de gevolgen van de enorme CO2 uitstoot, wat kunnen we doen?
Via informeren tot bewust maken
In Nausicaá is er geen sprake van doemdenken in verband met het milieu, in het bijzonder de zeeën en oceanen. Nausicaá toont op een attractieve manier en voor klein en groot toegankelijk, de pracht, de grootsheid en de oneindigheid van de oceanen. Onder de noemer ‘Over kusten en mensen’ maak je kennis met de wereld van de zeeleeuwen en de pinguïns, met de kusten, de kustbewoning en de ecosystemen, met de koralen, het plankton en de kwallen. Het is de schitterende scenografie van Nausicaá die alles nog mooier en boeiender maakt. Na het bezoek kan je lang nagenieten en heb je maar één wens: laat dit niet verloren gaan want de biodiversiteit is de basis van het leven op onze planeet.

 

Een 2 meter lange maanvis is aangespoeld op een strand in Californië. Het is de eerste keer dat deze specifieke soort is gezien bij de kust van de Verenigde Staten, meldt Het Laatste Nieuws.


Personeel van het Coal Oil Point reservaat in Californië plaatste de foto van de paar honderd kilo wegende vis op sociale media. In de eerste instantie dachten zij dat het een gewone maanvis (Mola mola) was, die vaak voorkomt in de Amerikaanse zeeën. Het blijkt te gaan om de zogenoemde Hoodwinker sunfish (Mola tecta), een zeldzame soort die in 2014 in Nieuw-Zeeland voor het eerst werd ontdekt door de Deense Marianne Nyegaard.

De Hoodwinkler sunfish is de grootste van de maanvissen en kan tot 3 meter lang worden. De vis werd eerder alleen in Nieuw-Zeeland, Australië, Chili en Zuid-Afrika gezien. Nu spoelde hij aan op een strand aan de andere kant van de wereld.

 

Onderzoekers hebben een wel heel bijzondere spin ontdekt. Zo duikelden ze in de binnenlanden van Angola een tarantula met een eigenaardige hoorn op zijn rug op. “Geen enkele andere spin ter wereld heeft een soortgelijk uitsteeksel,” schrijven de onderzoekers in hun studie. De nieuw ontdekte spin heeft de naam Ceratogyrus attonitifer gekregen.

 

Ceratogyrus attonitifer
De naam is erg toepasselijk en verwijst naar de verbazing van de auteurs toen ze de opmerkelijke spin ontdekten. De naam is afgeleid van het Latijn; attonit- betekent “verbazing” of “fascinatie”, en het achtervoegsel -fer “drager van”. Hoewel de spin behoort tot de gehoornde baviaanspinnen, zijn zijn soortgenootjes niet uitgerust met zo’n imponerende hoorn.

Hoorn
Wat de functie van de hoorn precies is, weten de onderzoekers niet. Wel kunnen ze een aantal verschillen aanwijzen met de hoorn van de baviaanspinnen. Zo is de hoorn van laatstgenoemde vaak kort en hard, terwijl de Ceratogyrus attonitifer over juist een zachtere en langere hoorn beschikt.

Gedrag
De onderzoekers stuitten tijdens hun expeditie op verschillende vrouwelijke exemplaren in de miombo-bossen in het midden van Angola. De spinnen verbergen zich gedurende de dag vaak in holen maar zijn soms ook in open zand te vinden. De inheemse bevolking van het gebied kon de onderzoekers nog wat meer vertellen over de bijzondere spin. Zo staat deze bij de plaatselijke stammen bekend als ‘chandachuly’. De spin jaagt op insecten en de vrouwtjes nemen liever al bestaande holen over dan dat ze zelf een nieuwe graven. Het gif zou niet gevaarlijk zijn voor mensen, al zijn er wel een aantal gevallen bekend waarbij slachtoffers aan geïnfecteerde beten overleden; waarschijnlijk als gevolg van slechte medische toegang.

De onderzoekers concluderen dat de ontdekking van de nieuwe baviaanspin uit Angola niet alleen het verspreidingsgebied van deze familie uitbreidt, maar dat het ook laat zien hoe onontdekt de regio eigenlijk nog is. “De ontdekking van de spin illustreert het algemene gebrek aan data over de biodiversiteit van Angola,” stellen de onderzoekers. “Het benadrukt het belang van het verkennen van dit soort gebieden.”

bron: scientas.nl

 

Subcategorieën