Natuurverenigingen waarschuwen voor de Afrikaanse klauwkikker (Xenopus laevis) die steeds vaker opduikt in België en wereldwijd een van de meest problematische invasieve soorten is. 

(De rechtse foto is een albino vorm van de klauwkikker).

De Afrikaanse klauwkikker komt van nature voor in Afrika. In België worden ze vaak als huisdier gehouden en als proefdier gebruikt. Als gevolg van ontsnappingen hebben zich toch levensvatbare populaties gevormd. Zo werden deze zomer in het West-Vlaamse Mesen, aan de Franse grens, volwassen klauwkikkers, larven en juvenielen aangetroffen. Gezien het hoge aantal jonge dieren is het zeer waarschijnlijk dat ze zich in de nabije toekomst verder zullen verspreiden of zelfs nu al ruimer verspreid aanwezig zijn.

Het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) en Natuurpunt noemen die verspreiding "zorgwekkend", aangezien de Afrikaanse klauwkikker wereldwijd een van de meest problematische invasieve soorten is.

Zo eten ze alles wat in hun bek past, van insectenlarven tot kleine vissen en amfibieën, en dragen ze veel ziektes met zich mee. Door hun huidgif hebben ze bovendien weinig vijanden en kunnen ze zich in zeer vervuild water handhaven, zich snel voortplanten en razendsnel verspreiden.

De soort werd recent toegevoegd aan de unielijst van invasieve soorten, die preventie en bestrijding oplegt. "Dit zou ervoor moeten zorgen dat de soort zich niet verder in Europa kan vestigen. Door de opname op de unielijst wordt verwerving van Afrikaanse klauwkikkers niet langer toegestaan, met een overgangsperiode van twee jaar om de wetenschappelijke gemeenschap de tijd te geven alternatieven voor de soort te zoeken of ontheffingsvergunningen te verkrijgen", zegt het INBO.