Dierenverzorgers in een aquarium in het Amerikaanse North Carolina waren bezorgd toen ze in september een gezwel opmerkten bij een van hun roggen. Initieel dachten ze dat pijlstaartrog Charlotte misschien kanker had. Maar na een echografie bleek dat de rog zwanger is.
Goed nieuws, zou je denken. Maar er is één probleem: er zit helemaal geen mannelijke rog in het aquarium.

Volgens de verzorgers zijn er twee mogelijke scenario’s. Enerzijds zou er sprake kunnen zijn van parthenogenese. Dat is een vorm van ongeslachtelijke voortplanting, waarbij vrouwtje van bepaalde diersoorten toch in staat zijn om nakomelingen te krijgen zonder de hulp van een mannetje. Volgens de dierenarts van het aquarium zijn er een aantal gevallen geweest van zo’n voortplanting bij roggen.

Maar de dierenverzorgers vrezen dat er misschien nog een andere verklaring is. Zij denken dat Charlotte mogelijk bezwangerd werd door één van de mannelijke haaien. “Midden juli 2023 plaatsten we twee 1 jaar oude (mannelijke, red.) witgestippelde bamboehaaien in die tank. We konden niets definitiefs vinden over hun rijpingsgraad, dus we dachten niet dat er een probleem zou zijn”, zegt verzorger Ramer. “We begonnen bijtwonden op Charlotte te zien. We zagen dat andere vissen naar haar hapten, dus we verplaatsten die vissen. Maar het bijten ging door.” Zulke bijtwonden zouden volgens de verzorgers een signaal kunnen zijn van parende haaien.

Charlotte zou minstens vier kleintjes dragen en zou ieder moment kunnen bevallen. Maar de vraag is hoe de kleintjes er zullen uitzien. Het aquariumpersoneel zal DNA-testen uitvoeren op de nieuwkomelingen om na te gaan of het gaat om klonen van de moeder (zoals dat het geval zou zijn bij parthenogenese) of dat het om een gemend ras gaat.

Zie vervolg BN 266

 

 

 

Paling van 60 centimeter gevonden in Kleiputten in Terhagen: "Raadsel hoe vis hier beland is"

In Rumst (B) is een paling gevonden in het water van de Kleiputten van Terhagen. Dat is opmerkelijk omdat de putten niet meer verbonden zijn met de Rupel rivier door beken of kanalen. "Het is een raadsel hoe de vis hier is beland. Het was een volwassen paling van 60 centimeter", zegt Erik De Keersmaecker van Natuurpunt.

 

In Terhagen deden onderzoekers van het INBO en de lokale afdeling van Natuurpunt een opmerkelijke ontdekking in het water van de Kleiputten. "De bedoeling was om brasem en karper af te vangen. Die vissen verstoren de bodem en de biodiversiteit te fel, daarom verplaatsen we ze naar het naburig Zeekanaal", vertelt Erik De Keersmaecker van Natuurpunt Rupelstreek. "Maar plots dook er ook een volwassen paling van 60 centimeter op. Vermoedelijk zit de vis hier dus al jaren. Al is het een raadsel hoe de vis in het stilstaande water van de Kleiputten is beland."

Gladde orgie in de Sargassozee
Dat mysterie hangt samen met de manier waarop palingen zich voortplanten. Elk jaar trekken geslachtsrijpe palingen uit Europa en Noord-Amerika massaal naar de Sargassozee, 6.000 kilometer van hier aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Daar paaien de palingen en komen kleine glasalen uit de eitjes. Die glasalen zwemmen op hun beurt terug naar de rivieren.

De Terhaagse Kleiputten zijn echter al jaren niet meer verbonden met de Rupel via beken of kanalen. Hoe is de vis er dan terechtgekomen? "Volgens mij is er maar één piste mogelijk", zegt De Keersmaecker. "Bij zware regenval zijn er kleine overloopleidingen om water uit de putten af te voeren naar de Rupel. Vermoedelijk is één glasaal via zo'n leiding stroomopwaarts tot in de Kleiputten gezwommen."
Bron: VRT

 

 

Waterschap gaat miljoenen uitgeven om korte metten te maken met overlast waterplanten

 

Waterschap Drents Overijsselse Delta (NL) heeft besloten de komende jaren nog meer geld uit te geven voor het aanpakken van plaagplanten in sloten en weteringen. Er zal elk jaar één miljoen euro worden besteed aan het weghalen van oever- en waterplanten die de waterafvoer belemmeren en een bedreiging zijn voor de natuur. Het gaat om planten uit aquariums en tuinvijvers, die worden overgezet in sloten en weteringen, maar van nature niet thuishoren in ons land.

De exotische waterplanten groeien heel snel en kunnen in korte tijd het water helemaal 'verstikken'. Sloten en weteringen die dichtgroeien kunnen geen water meer afvoeren.
“De aanwezigheid van het aantal nieuwe soorten en de verspreiding van deze planten neemt in Nederland de laatste jaren in rap tempo toe”, zegt waterschapbestuurder Hans Pereboom. “Ook bij Waterschap Drents Overijsselse Delta zien we deze toename. Daardoor nemen de kosten voor het bestrijden en in toom houden van de planten snel toe. Inmiddels dusdanig snel dat extra financiële middelen noodzakelijk zijn.” Het budget voor de bestrijding van de ongewenste waterplanten wordt met 300.000 euro extra opgevoerd tot 1 miljoen euro per jaar.

Verspreiding
Het waterschap onderhoudt 7.100 kilometer aan rivieren, kanalen, weteringen, grachten en sloten in Overijssel en Drenthe. In ongeveer 25 kilometer aan kleinere slootjes zitten ook exoten. Hier is het waterschap niet verantwoordelijk voor het onderhoud, maar heeft het wel last van verspreiding van planten vanuit deze sloten.

Probleemsoorten
Probleemsoorten die het meest voorkomen in het werkgebied van Waterschap Drents Overijsselse Delta zijn Grote Waternavel, Parelvederkruid, Ongelijkbladig Vederkruid, Waterteunisbloem, Watercrassula, Waterwaaier ...

 

 


Normale duikers nemen nauwelijks notie van de kleine, wat opvallende rifbaarzen en waterjuffertjes. Het is maar één van de duizenden rifbaarzen, die in de koraalriffen van de Stille Zuidzee leven. Maar aquariumliefhebbers en mariene biologen zien haaien en reuzenmanta’s alleen in het voorbijgaan, omdat hun aandacht juist uitgaat naar de kleine juweeltjes in de zee.
Zo ontdekte JBL expeditieleider Heiko Blessin een rifbaars die hij tot dusverre alleen in het Great Barrier Reef en bij Lord Howe Island had gezien. Chromis nitida wordt ook beschreven als zijnde uit deze twee gebieden. De foto’s van deze soort vormen een duidelijke eerste vermelding voor de riffen van Frans-Polynesië. C. nitida werd tijdens de JBL expeditie naar de Stille Zuidzee in juli 2023 in het Tuamotu archipel gezien nabij het atol Toau op een diepte van 25 meter.

 

 

.....

De Koraalduivel is een invasieve vis in de Caribische zee en ‘een plaag' geworden. De koraalduivel eet namelijk kleine rifvisjes. Deze visjes zijn belangrijk om er voor te zorgen dat het koraal rondom Bonaire kan blijven bloeien. In Bonaire mag er daardoor gejaagd worden op koraalduivels. Door actief te jagen op de koraalduivel hoopt STINAPA dat de populatie onder controle blijft.
Sascha Jongejans (links op de foto) ving een koraalduivel van maar liefst 45 centimeter.

 

 


U heeft er waarschijnlijk nog nooit van gehoord, maar de reuzenschelpkokerworm of loimia ramzega is al enkele jaren gekend. In 2017 werden er voor het eerst een aantal exemplaren beschreven nadat Franse onderzoekers enkele rare kokers van schelpstukken hadden opgemerkt op een strand in Bretagne. Daarin bleek de nog niet gekende wormensoort schuil te houden. De onderzoekers besloten het dier de naam loimia ramzega te geven, afgeleid van het Bretonse woord ‘ramzeg’, wat ‘reus’ betekent.

En uit recent onderzoek is gebleken dat de reuzenworm, die tot wel 65 centimeter groot kan worden, niet alleen in Bretagne voorkomt, maar zich ook schuilhoudt op verschillende plaatsen in de Noordzeebodem. Eerder dit jaar vonden onderzoekers van Eurofins AquaSense en Waardenburg Ecology de lange bruine wormen terug in bodemmonsters afkomstig van het Friese Front, een zeegebied zo’n 80 kilometer ten noorden van de Waddeneilanden, en de Bruine Bank, een gebied vlak voor de kust van IJmuiden. Duitse onderzoekers hebben het dier ondertussen ook al waargenomen in het Duitse deel van de Noordzee. Dat zo’n grote soort nu plots op meerdere plaatsen wordt gespot, doet wetenschappers vermoeden dat het om een recente immigrant gaat.

 

 

Aquariumplanten van het geslacht Echinodorus komen uit Noord/Zuid Amerika en worden al van ouds gebruikt in het aquarium. Je hebt ze in verschillende maten en vormen, de bekendste is de Amazone zwaardplant die meestal als solitaire plant wordt aangewend.
Door commerciële plantenkwekers zijn er vele cultivars van het geslacht Echinodorus in de aquariumhobby gebracht. Cultivars zijn planten die in het wild niet voorkomen. Het zijn kruisingen tussen 2 verschillende Echinodorus soorten.

Vele Echinodorus soorten heten nu echter Aquarius. Dit is tenminste volgens de informatie die je kan vinden op deze website https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:77179511-1  Natuurlijke hybriden (met een x) zijn hier nog niet vermeld.

 

 

 

 

In 1918 zetten Amerikanen enkele vissen uit in Apache Lake in een woestijnachtig gebied in de Amerikaanse staat Arizona. Nu hebben wetenschappers ontdekt dat diezelfde vissen waarschijnlijk nog steeds leven. De nog altijd vrolijk rondzwemmende vissen – behorende tot drie verschillende Ictiobus soorten – waarvan nu blijkt dat sommigen zelfs meer dan 100 jaar oud zijn!

Lees meer in Haaien-Echo's nr 508 (dec 2023)

 

 

 

Een vrouw uit Sijsele schrok zich onlangs een hoedje toen ze haar langverwachte levering uit Duitsland opende. In de verpakking bleek niet haar bestelde accessoire voor een motor te zitten... maar zeven jonge vogelspinnen verpakt in plastic tubes.

Omdat het totaal onduidelijk is wat er is fout gelopen en omdat de vrouw de vogelspinnen niet kon houden – in ons land geldt een vergunningsplicht om dergelijke dieren te houden, mocht de vrouw dat al willen – klopte ze maar aan bij opvangcentrum SOS Reptiel in Ichtegem.

Hoe het zo fout kon lopen, is voorlopig een raadsel. “De dieren verblijven nu bij ons tot duidelijk is waar ze naartoe moeten”, zegt Mario Goes van SOS Reptiel in Ichtegem.

Twee weken houden
“Het gaat nog om jonge vogelspinnen, tussen de vier en zes maanden oud”, zegt Mario Goes van SOS Reptiel. “De dieren zijn zeker nog niet volgroeid. Daarom passen ze nu nog in die kleine plastic tubes. Dat lijkt misschien klein om hen zo te transporteren maar het is wel de beste methode. Een te grote tube maakt het voor spinnen onwennig. De tube was ook voorzien van een gevuld gedeelte voor vocht voor de dieren en een opening voor lucht. We houden de spinnen nu twee weken bij en hopen dat de eigenaar via dat Duitse bedrijf opduikt, want we gaan er wel vanuit dat iemand die dieren heeft besteld. En we hopen natuurlijk dat de vrouw nog aan haar motoraccessoire raakt.”

Jelle Houwen, Nieuwsblad

 

 

 

Het Artis Aquarium in Amsterdam, dat stamt uit 1881, is al twee jaar gesloten voor publiek. De bassins zijn door het zoute water ernstig aangetast. Nu, bijna 140 jaar na de opening van het ARTIS-Aquarium, moet het gebouw grondig gerestaureerd worden.

Om het Aquarium ook voor toekomstige generaties te behouden, investeert ARTIS de komende jaren in een grootschalige restauratie en verduurzaming.   

Artis krijgt nu de gewenste 10 miljoen euro subsidie van staatssecretaris Gunay Uslu (Cultuur) om het zwaar verouderde aquarium van de dierentuin te restaureren. Uslu maakte eerder al bekend dat er geld beschikbaar was, maar het bedrag was nog onduidelijk.

De (her)opening is gepland voor het najaar 2025. Men hoopt zodat het ook de komende 140 jaar meer dan 100 miljoen bezoekers kan verwonderen en inspireren.

 

 

 

De vijfde- en zesdejaarsleerlingen van Sancta Maria in Leuven hebben er een creatieve week opzitten. Onder het kennersoog van graffitikunstenaar Eric Reyntjes alias ‘Roncha’ en met de steun van Stad Leuven, zorgden ze eigenhandig voor een metamorfose van hun speelplaats.

Met het thema ‘fantasierijke onderwaterwereld’ werd een fantastisch kunstwerk uit hun spuitbussen getoverd. De scholieren brengen de pauzes voortaan door in een wonderlijke onderwaterwereld.

Lees meer....


https://www.leuvenactueel.be/nieuws/leuven/leerlingen-sancta-maria-leuven-toveren-speelplaats-om-in-levensgroot-aquarium?nid=16530

 

De Middellandse Zee tikt aan de Costa Blanca met gemak de dertig graden aan, en dat is hoger dan normaal. Dat blijkt uit gegevens van het Klimatologisch Laboratorium van de Universiteit van Alicante. Dit zorgt voor een verhoging van de stofwisseling van de vissen (Zadelzeebrasems - Oblada melanura) en daardoor neemt hun eetlust toe, wat ertoe leidt dat ze mensen aanvallen. De agressiviteit zou mogelijk een gevolg zijn van de hoge zeetemperatuur. Dagelijks belanden meer dan vijftien mensen met wonden bij de EHBO.

Zadelzeebrasems hebben een ovaalvormig blauwzilver lichaam met een zwarte vlek bij de staart en zijn heel gemakkelijk te herkennen aan die zwarte vlek. Volwassen zadelzeebrasems zijn ongeveer 20cm en zijn niet mensenschuw – ze krijgen regelmatig eten in de havens.
Lokale autoriteiten raden strandgangers aan om niet met blikkende juwelen in het water te vertoeven. Dit zou volgens hen een aanval kunnen uitlokken. De zadelzeebrasem heeft het vooral gemunt op moedervlekken, wratten en kleine wondjes – die hebben een “vlezige geur”. “Omdat het wonden en wratten zijn, kunnen ze pijn veroorzaken”, aldus een onderzoeker van het Spaanse departement van Mariene Wetenschappen aan de krant ‘Información’. De dieren zuigen bloed bij hun slachtoffers en veroorzaken verwondingen. Opvallend is dat vooral oudere mensen worden aangevallen.

In Pmagazine lezen we dan dit:
De anders vredelievende zeebrasem wordt door de hoge temperatuur zo actief dat hij meer voedsel nodig heeft en maar één uitweg ziet om te overleven: zwemmende bejaarden. Klinkt aannemelijk, toch? Ware het niet dat het zeewater momenteel in Benidorm geen 30 graden is. Dat lezen we op de site ‘Sea-temperature’. De zeetemperatuur in Benidorm was gisteren 26.6°C, en een week geleden 28.3°C.
De creativiteit van journalisten, om dag na dag te bewijzen dat het einde van de wereld is ingezet, kent geen grenzen. Vakantiegangers in de Spaanse badplaats Benidorm worden deze zomer opgeschrikt door bijtende vissen.  Het verhaal van de moordlustige vissen is een nieuw hoogtepunt in ‘operatie bangmakerij’.

 

Subcategorieën