FEDIAF EuropeanPetFood (Europese huisdierenmarkt) heeft haar jaarlijkse Facts & Figures-rapport gepubliceerd met gedetailleerde gegevens over de Europese huisdierenpopulatie en de markt van huisdierenvoeding. De bevindingen van het rapport bevestigen het groeiend huisdierbezit in Europa. Ruim 91 miljoen Europese huishoudens bezitten één of meer van de 340 miljoen huisdieren in Europa.

Uit de Europese gegevens vernemen we dat er in Europa ongeveer 127 miljoen katten zijn, 104 miljoen honden, 53 miljoen vogels, 29 miljoen knaagdieren, 22 miljoen aquaria en 11 miljoen terraria.

 

 

De Amerikaanse rivierkreeft is met een opmars bezig in Nederland en veroorzaakt nogal wat schade aan de natuur. Adviesbureau Waardenburg Ecology maakte daarom een rivierkreeftenval.
In de gemeente Dronten in Flevoland (NL) is eind juni een test begonnen met een vangconstructie voor Amerikaanse rivierkreeften. De eerste resultaten zijn veelbelovend.
 


De Amerikaanse rivierkreeft (Procambarus clarkii) is een niet-inheemse soort, die sinds 2016 op de lijst van invasieve exoten staat. Het dier plant zich snel voort, waardoor de populatie razendsnel groeit. De kreeften richten veel schade aan voor andere dieren en planten. Ze eten eitjes en larven van amfibieën en onderwaterplanten. Daarnaast verstoren ze het ecologisch evenwicht door in de oever te graven, waardoor schade ontstaat en het water troebel wordt. Om die reden ontwikkelde adviesbureau Waardenburg Ecology een constructie om de dieren te vangen: de Craybar.

De methode werkt samen met de natuur. Een uniek onderdeel van de Craybar is dat uiteindelijk niet mensen, maar dieren de val gaan legen. Kreeften staan inmiddels op het menu van veel dieren, waaronder die van de reiger, ooievaar, fuut, meerkoet, meeuw en otter. Door de opvangbak zo in te richten dat kreeften voor deze soorten een gemakkelijk maaltje vormen wordt het kreeftenprobleem opgelost door de natuur zelf. Deze innovatie is daarom de Craybar genoemd.

Meer info over de Craybar

 

Onderzoek van de KU Leuven opent mogelijk de weg naar nieuwe behandelingen voor neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer. En dat allemaal dankzij een klein visje.
Het is Nothobranchius furzeri, een van de fraaie killisoorten (zie verder).


Transgenics in the African Turquoise killifish: friends or foe? Is het onderzoek van Jolien Van Houcke dat kon aantonen dat een behandeling met twee bestaande medicijnen de hersenen van oude killivissen niet alleen verjongt, maar ook beschermt tegen toekomstige aandoeningen of letsels. De studie bevestigt nu dat ook voor ziekten gerelateerd aan de verouderde hersenen, die geneesmiddelencombinatie mogelijk een oplossing kan betekenen. Denk aan dementie bij alzheimer- of parkinsonpatiënten. Verdere klinische studies zijn echter nodig om de effecten bij de mens aan te tonen.

 

 

Nothobranchius furzeri waarvan sprake in het onderzoek is geen visje voor de beginner. Ze worden veelal niet ouder dan 3 maanden!

Dit visje kent een zeer beperkt verspreidingsgebied in het zuid oosten van Zimbabwe en Mozambique. Ze komen niet vaak voor en hun leefgebied wordt ernstig bedreigd door veranderingen aanpassingen voor landbouw en pesticiden.
Dat de Afrikaanse killivissen heel snel volwassen moeten worden, is al een tijdje bekend. De visjes leven in regenwaterpoeltjes op de Afrikaanse savanne. Vrouwtjes begraven hun embryo’s in het sediment. Wanneer het poeltje droogvalt, is er geen man overboord; de embryo’s gaan in diapauze en wachten rustig af tot het gaat regenen en het poeltje zich weer vult. Soms duurt dat een jaar of zelfs twee. Wanneer het poeltje dan volloopt, moeten de embryo’s snel handelen, want ze moeten zich voortplanten voor de poel weer droogvalt.

Experimenten in het lab hebben onthuld dat de embryo’s zodra ze aan water worden blootgesteld in drie tot vier weken uitgroeien tot seksueel volwassen vissen.

Zie ook: Splinternieuws 205

 

 


Sea Life Scheveningen lanceerde als eerste Nederlandse aquarium een app waarmee bezoekers de vissen kunnen scannen. De technologie is nog volop in ontwikkeling, maar in de nabije toekomst zijn de scan-apps niet weg te denken in dierentuinen én wetenschappelijk onderzoek.

       

 

 

 


Vorige week heeft Taika Brandorff uit Zonhoven (B) vlak bij het natuurgebied de Teut, een eerder zeldzame sprinkhaan kunnen fotograferen; een roze exemplaar. De sprinkhaan liet zich gewillig fotograferen.
Het gaat blijkbaar om genetische afwijking waarbij het pigment roze sterk aanwezig is. Het komt vaker voor, maar omdat ze zo opvallen, zijn ze kwetsbaar en vallen ze ook snel ter prooi”, legt ze uit. “Ik was eigenlijk op zoek naar sprinkhanen om ze dan via de website waarnemingen.be in te geven, toen ik plots een heel opvallend roos exemplaar zag zitten”.

Het verschijnsel heet erythrisme en komt relatief vaak voor bij sprinkhanen, maar kan ook bij andere dieren voorkomen, zoals bij vossen, konijnen of kikkers. De verkleuring wordt veroorzaakt doordat de sprinkhaan te veel rood pigment aanmaakt en te weinig zwart.

Vanwege hun felle kleur kunnen ze zich in het groene gras slecht verbergen voor roofdieren, en overleven ze niet lang. Dat maakt ze nog zeldzamer.

 


Op de Maas in Maaseik heeft vorige week een visser een meerval van maar liefst twee meter aan de haak geslagen. Hij moest meer dan een half uur zwoegen om de vis aan boord te krijgen.
De vis werd geschat op 70 kilogram.

Na een fotosessie haalde men het haakje uit de mond van de meerval. Hij werd dan teruggegooid en zwemt ondertussen dus weer vrolijk rond in de Maas.

 

 

Sea Life Scheveningen viert in juni haar dertigjarig jubileum. Het grootste openbare aquarium van Nederland organiseert in de jubileummaand onder meer een exclusieve VIP-tour. Tijdens deze tour geeft een onderwaterexpert deskundig uitleg over de diverse dieren die de aquaria bevolken. Daarnaast kunnen deelnemers aan de tour assisteren bij het voermoment van de roggen.

Verder wordt op 1 juni de Sea Scan App gelanceerd, waarbij bezoekers de dieren kunnen scannen met hun telefoon en informatie verkrijgen over de verschillende kenmerken. De rest van de maand vinden er nog meer feestelijke activiteiten plaats. Deze worden bekend gemaakt via de website van Sea Life en op Instagram.
"Met trots vieren we ons dertigjarig bestaan en het is geweldig om terug te kijken op de ongelooflijke reis die we hebben afgelegd sinds onze opening in 1993", zegt general manager Pascal van Wersch. "Wat begon als een ambitieus project is uitgegroeid tot een internationaal erkend centrum voor onderwatereducatie en natuurbescherming. Gedurende de afgelopen drie decennia hebben we voortdurend geïnnoveerd en geïnvesteerd om onze bezoekers een unieke en betekenisvolle ervaring te bieden."

Sea Life Scheveningen Strandweg 13, 2586 JK Den Haag, Nederland

 

Ooit begon hij klein, als importeur van aquarium-onderdelen. Maar inmiddels is Bjorn Schuiling een gevestigde naam in de aquariumwereld. Bekende YouTubers, zorginstellingen, vanuit het hele land weten ze zijn bedrijf Aquadeco te vinden. Het gaat zelfs zo hard, dat hij zijn zaak in Rijssen heeft verlaten voor een groot nieuwbouwpand in Almelo.

 

 

"Echt een droom die uitkomt."  >video: https://youtu.be/CylVOij5afw

"We gaan van 400 vierkante meter naar 1600 vierkante meter winkeloppervlak", vertelt Schuiling. "Ons assortiment is flink uitgebreid, we hebben hier alles op het gebied van water en groen. Ik denk dat hier richting de dertigduizend vissen in de verschillende aquaria en vijvers hebben."

In 2006 maakte hij van zijn hobby zijn beroep. Hij begon het bedrijf Aquadeco. Eerst klein, vanuit China importeerde hij onderdelen. "Maar ik miste het contact met klanten, nu werken we met zo'n 20 mensen. Een deel werkt in de winkel en er zijn medewerkers voor het plaatsen en onderhouden van vijvers en aquaria."

Aquadeco
Wendelgoor 19-21
7604 PJ Almelo (NL)
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Tel 0548 51 45 70

 

 

Australische onderzoekers ontdekken duivelse haai met spookachtige ogen

In Australië hebben wetenschappers een nieuwe haaiensoort ontdekt: de demonhaai ofwel duivelhaai. Het onderwaterdier heeft zijn naam te danken aan zijn spookachtige witte ogen en donkere huid. Voorlopig is er slechts één exemplaar gevonden van deze kleine oceaanhaai.
IVT 15-05-23, 10:58 Laatste update: 15-05-23, 11:46 Bron: Insider

Naast het paar helderwitte ogen is het dier ook voorzien van een donkere gladde huid én een bijzondere geribbelde eierzak. De haai die gevonden werd, was een vrouwtje van 47 centimeter lang met een volledig intacte eierzak.

Al 40 jaar waren wetenschappers op zoek naar het mysterieuze dier dat langs de Australische kust eierzakjes achterliet. Na een zoektocht van vier decennia hebben ze ontdekt dat het de demonhaai – de apristurus ovicorrugatus – is.

Een van de betrokken wetenschappers, Will White, vertelde aan de Amerikaanse nieuwssite ‘Insider’ dat het team in omgekeerde richting werkte: ze identificeerden de haai namelijk op basis van de eierzakken die 40 jaar geleden voor de kust werden gevonden. Op die manier volgden ze de mogelijke broeiplekken van de haai tot ze uiteindelijk een levend exemplaar van het dier vonden.

 

In het Verenigd Koninkrijk, aan de kust voor Cornwall, is een zeldzame onderwaterslak gevonden. Het diertje wordt ook wel ‘regenboogzeeslak’ genoemd wegens de felle kleuren. Het is de eerste keer in de regio dat het unieke, wondermooie diertje er werd aangetroffen.

De regenboogzeeslak, of Babakina anadoni, behoort tot de aeolide naaktslakkenfamilie. Die soort wordt gekenmerkt door felle kleuren. “Er zijn maar een paar waarnemingen geregistreerd door duikers en snorkelaars. Het is de eerste keer dat zo’n dier voor de kust van het Verenigd Koninkrijk werd aangetroffen”, zegt bioloog Ben Holt van Rock Pool Project. Het dier leeft meestal in een warmere omgeving voor de westkust van Spanje, Portugal en Frankrijk.

Veel felgekleurde onderwaterslakken hebben geen huisje om zich te beschermen tegen vijanden. Deze slakken zijn vaak giftig. De felle kleuren dienen om hun vijanden hiervoor te waarschuwen. “We hebben prachtige onderwaterdieren. We moeten zorg dragen voor de natuur, zodat we deze zeldzame dieren niet verliezen”, aldus Holt.

Vicky Barlow vond het diertje tijdens het snorkelen. “Ik zag plots iets heel kleurrijks op een vrij grote, zware rots zitten”, vertelt Barlow. “Ik probeerde de rots op te tillen en zag de regenboogzeeslak. Het is een prachtig dier”, klinkt het. Barlow kon het kleurrijke diertje op beeld vastleggen.

 

 

 

Door McKenzie Prillaman (sciencenews.org)

 

De glasmeerval verandert van glazig transparant in glamoure kleuren wanneer wit licht door zijn lichaam gaat. Nu weten wetenschappers waarom.

De irisatie van de vis komt van lichte buiging terwijl hij door microscopisch kleine gestreepte structuren in de spieren van het dier reist, rapporteren onderzoekers op 13 maart in de Proceedings of the National Academy of Sciences.

Veel vissen met iriserende flair hebben kleine kristallen in hun huid of schubben die licht reflecteren. Maar de glasmeerval (Kryptopterus vitreolus) en andere transparante aquatische soorten, zoals palinglarven en ijsvissen, missen dergelijke structuren om hun glans te verklaren.

Het doorzichtige lichaam van de glasmeerval trok de aandacht van natuurkundige Qibin Zhao toen hij in een aquariumwinkel was. De ongeveer 5 cm lange zoetwatervis is een populaire aquariumvis. "Ik stond voor een aquarium en staarde naar de vissen", zegt Zhao van de Shanghai Jiao Tong University. "En toen zag ik de irisatie."

Om de kleurrijke eigenschappen van de vis te onderzoeken, onderzochten Zhao en collega's de vis eerst onder verschillende lichtomstandigheden. De onderzoekers stelden vast dat het kleurenspel voortkwam uit het licht dat door de vis ging in plaats van erop te reflecteren. Door een witlichtlaser te gebruiken om de spieren en de huid van het dier afzonderlijk te verlichten, ontdekte het team dat de spieren de veelkleurige glans genereerden.

 

Video: https://youtu.be/eBQn35dxc2Q

 

Onderzoekers hebben een aparte holenvis (Sinocyclocheilus longicornus) gevonden uit een Karstgrot in China. Het Genus Sinocyclocheilus is endemisch in China en omvat ongeveer 70 soorten, bijna al deze vissen zijn grotbewoners - de eerste werd al in 1540 in een reisverslag genoemd. Sinocyclocheilus longicornus heeft, zoals veel van zijn soortgenoten, een lange, hoornachtige structuur op de bovenkant van zijn kop. De soort onderscheidt zich van zijn naaste verwanten door een combinatie van morfologische kenmerken zoals de lange haakhoorn, gebrek aan pigmentatie en verminderde ogen, en verschillende vinnen.

 

Subcategorieën